شهرک یهودی‌نشین عیلی، نه خانوار ایرانی دارد

تدابیر امنیتی در شهرک یهودی نشین عیلی جدی است: در داخل، ‌نگهبانان محلی، سیستم رادار و دوربین های مدار بسته؛ و در بیرون، گشتی های ارتش اسرائیل از آن محافظت می کنند.

در بین حدود ۸۰۰ خانواده‌ای که در این بخش از سرزمین‌های فلسطینی تحت اشغال اسرائیل زندگی می‌کنند، نه خانواده ایرانی تبار هستند.

فرحناز اسماعیل زاده، اهل کرمان، ۲۲ سال است که در شهرک یهودی نشین "عیلی" در قلب کرانه غربی رود اردن زندگی می کند.

او می گوید: "خواهر شوهرم اینجا زندگی می‌کرد آمدیم دیدنش. دیدم خیلی جایش قشنگه. عروسی که کردیم یک سال در اورشلیم (بیت المقدس) بودیم، بعد گفتم باید بچه دار شویم برویم جایی که ارزان تر است، آمدیم اینجا."

دانیت یزدی هم که مادر چهار فرزند است و ۱۶ سال پیش به این شهرک آمده، می‌گوید: "توی شهر هیچکی به هیچکی نیست ولی اینجا همه به هم کمک می کنند."

"در تورات نوشته"

یهودیان شهرک نشین، کرانه غربی رود اردن را بخشی از "ارض موعود" و سرزمین باستانی اسرائیل می دانند.

سازمان ملل متحد، شهرک ها را بر اساس قوانین بین المللی غیرقانونی اعلام کرده است ولی دولت اسرائیل به نظر سازمان ملل تمکین می کند.

مژگان نوی، فعال صلح می گوید ادامه این وضع باعث تبدیل اسرائیل به یک رژیم آپارتاید خواهد شد

فرحناز می گوید: "تمام این شهرهایی که ما اینجا (در آنها) زندگی می کنیم، (نام) همه اینها در تورات نوشته شده است. من خیلی خوشحالم که اینجا زندگی می کنم."

برنامه بلندمدت شورای محلی عیلی تبدیل آن از یک شهرک چهار هزار نفری به شهری با جمعیت ۱۰۰ هزار نفر است.

آنها در نظر دارند روزی به شهرک "شیلو" ملحق شوند و شهر شیلو، اولین پایتخت باستانی یهودیان را بار دیگر تاسیس کنند.

تحقق این امر البته مانند هر ساخت و ساز دیگری در کرانه غربی به موافقت دولت و حمایت ارتش اسرائیل نیاز دارد.

"سرزمین ملت دیگر"

این ساختمان سازی‌ها و آنچه دولت اسرائیل "رشد طبیعی" شهرک ها توصیف می کند خشم فلسطینی ها را برانگیخته است.

فلسطینیان می گویند تا زمانی که ساخت و ساز در سرزمین آنان ادامه دارد، مذاکره صلح بی معنی خواهد بود.

طرفداران آنان در اسرائیل هم معتقدند اگر این روند ادامه پیدا کند، در آینده، دیگر زمینی برای تاسیس یک فلسطین مستقل باقی نخواهد ماند.

مژگان نوی، فعال صلح ایرانی تبار در اسرائیل، می گوید: "‌باید اعتراف کنیم که این منطقه سرزمین پدری یک ملت دیگر هم هست. ما شاید نخواهیم به وجودشان اعتراف بکنیم ولی فلسطینی ها ملتی هستند که وجود دارند و آنها هم اینجا حق و حقوق دارند."

او می افزاید: "اگر بخواهیم این وضع را ادامه بدهیم به مرور زمان به یک رژیم آپارتاید رسمی تبدیل می شویم، طی شاید پنج سال، شاید ده سال شاید ۱۵ سال یک اقلیت یهودی زندگی یک اکثریت عرب را اینجا کنترل می کنند."

داوود می گوید راه اندازی فروشگاه در شهرک های تازه تاسیس کم هزینه تر از بیت المقدس است

در ظرف نیم قرن گذشته حدود ۵۰۰ هزار اسرائیلی در حداقل ۱۵۰ شهرک در کرانه غربی رود اردن و در بیت المقدس شرقی ساکن شده اند.

شهرک یا محله؟

در بخش شرقی بیت المقدس که در ژوئن ۱۹۶۷ تحت اشغال اسرائیل درآمد هم شهرک‌های بزرگی ساخته شده، ولی ماهیت تعدادی از آنها مورد مناقشه است.

حارحما، در جنوب شرقی بیت المقدس، از نظر سازمان ملل متحد یک شهرک غیرقانونی به حساب می آیند اما اسرائیل آن‌را یکی از محله‌های جدید بیت المقدس می داند، ناحیه ای با واحدهای مسکونی نوساز و مقرون به صرفه.

داوود، اهل تهران که از دو سال پیش در حارحما سوپرمارکت باز کرده است، می‌گوید: "بیت المقدس خیلی گران بود، پول زیاد می‌خواست اینجا جدید بود ما آمدیم اینجا، در ضمن آبادش هم کردیم."

او می افزاید: "اگر اینجا را بخواهید بخرید حدود یک میلیون و ۵۰۰ هزار شکل (معادل 400 هزار دلار) ‌است، اما مثلا اگر بخواهید در خیابان یافا (بیت المقدس) مغازه بخرید یک میلیون دلار است. کرایه یک مغازه در آنجا ماهی ۳۰ یا ۴۰ هزار شکل است اینجا ما 10 هزار شکل می دهیم."

برای فلسطینی‌ها انگیزه اسرائیلی‌ها از کار یا زندگی در سرزمین‌های اشغالی مهم نیست، می‌گویند این روند باید هرچه سریع تر متوقف شود.

اما با ادامه بن بست در مذاکرات صلح، ساخت و سازهای اسرائیلی ها همچنان ادامه دارد.

به نظر می رسد که زمین ارزان تر و عقاید دینی، دست کم در آینده نزدیک، بازار شهرک‌سازی در سرزمین‌های اشغالی را گرم نگه خواهد داشت.